Κλεισμένος στον πυρήνα της,
προστατευμένος και απροσπέλαστος,
της ζωής να παρατηρείς το πέρασμα
αμέτοχος.
Στη γυάλινη σφαίρα σου κλεισμένος,
αποστασιοποιημένος και απόμακρος,
πίσω από μια καμπύλη διάφανη
προφυλαγμένος.
Μια ζωή ολόκληρη τριγύρω
κι εσύ να ακούς βήματα ξένα,
περαστικούς διαβάτες να μετράς
αδιάφορος.
Δεν ζήλεψες εκείνη την ηλιαχτίδα τη ζωηρή,
το χάδι της το τρυφερό δεν το λαχτάρησες;
Από την αποστειρωμένη ανάσα
να δεις ξανά τα δροσερά σου χνώτα;
Ένα μικρό ράγισμα αρκεί…
Αποχαιρέτα τη σιωπή της,
κλείσε τα μάτια και βγες,
της ζωής σου να γίνεις ο πρωταγωνιστής…
Φένια Κινικλή
Συγγραφέας